Het is mijn plicht en hoop dat niemand kanker krijgt......
Het is mijn echtgenoot.
Bij hem werd zeven jaar geleden Parkinson vastgesteld. Deze zorgde er voor dat hij zijn normale job niet meer kon uitoefenen en nu permanent thuis zit.
Omdat mijn vader (85) het niet meer kan en zelf ook ondersteuning nodig heeft ( moeilijk te been, kan niet meer autorijden), mijn moeder is licht dementerend, heeft diabetes, astma en moet geopereerd worden van carpaletunnelsyndroom.
Omdat ik mijn vader, die ik graag zie, niet aan zijn lot wil overlaten
Omdat mijn moeder er wel voor kan zorgen maar er niet voor wil zorgen. Is een schrijnende situatie hoe mijn moeder mijn vader negeerd.
Ikzelf en mijn partner hebben beperkte zorg in huis van de gezinsbond terwijl wij gaan werken. Maar alles ervoor en erna en de was en plas, eten, vervoer, financiële doe ik en mijn wederhelft. Dank
Mijn echtgenoot sinds 34 jaar heeft Alzheimer. Ook in moeilijke tijden zorgen we voor mekaar
