Ik heb 2 gehandicapte kinderen : een dochter en een zoon. Er is momenteel geen plaats in een tehuis waardoor mijn man en ik elke dag voor onze kinderen zorgen en overal naartoe voeren.
Mama is beginnend dementerend en nog te goed om haar assistentiewoning te verlaten. Wij willen haar behouden in een leuke omgeving die zo veel mogelijk op thuis lijkt.
Bompa is ziek en heeft buiten zijn uitgezaaide prostaatkanker nog recent een beroerte gedaan, waardoor hij geen auto meer mag rijden en dus heel afhankelijk is van anderen. Bomma is begin dementerend en heeft ook haar ouderdoms kwalen, waardoor zorgen voor bompa heel moeilijk werd.
Mijn partner is dementerend en kan al geruime tijd niet meer lopen. Momenteel zit ze enkel nog in een rolstoel. Ik verzorg haar met opstaan en naar bed brengen, wassen, aan- en uitkleden, eten, naar toilet gaan etc.
Mijn zoon heeft een psychisch probleem sinds z'n puberteit. Hij woont sinds zijn 22 jaar alleen om z'n zelfstandigheid zoveel mogelijk te bekomen en dit is enkel mogelijk door de omkadering van familiehulp. Hij heeft niemand van familie buiten mij.
De normaalste zaak van de wereld als het met je lieve vader minder goed gaat!
35 jaar geleden stond deze vrouw met enkel haar kleren op straat ik heb ze in huis genomen en is als een grootmoeder zowel voor mij als mijn kinderen en kleinkinderen