Ik zorg nu al een 10 tal jaren voor mn bejaarde vader.
Dit doe ik omdat het mijn vader is en blijf
Het is heel moeilijk om begrip vanuit de kant van de staat tekrijgen,
Want krijg nu 50Euro mantelzorg vergoeding en steek ik zelf zo,n 200 euro uit mn eigen zakken toe!
Moedertje staat krijgt 1/10 van mij!
Zijn er nog mensen op dit forum die zorgen voor een persoon met ALS? Ik zie mijn partner heel snel aftakelen en voel me zo onmachtig, ook door het feit dat er nog steeds geen medicatie voorhanden is. Alle mantelzorgers zitten ongeveer in dezelfde situatie, maar de ene ziekte is de andere niet. Het zou fijn zijn om informatie uit te wisselen met iemand die ervaring heeft met een ALS patiënt. Bij deze wens ik aan alle mantelzorgers heel veel moed!
Mijn papa ( 77) heeft sinds 7 jaar Alzheimer Lewy body en Parkinson..sinds hij de diagnose heeft trek ik en mijn zijn er elk 1 dag per week met hen op uit om iets leuks te doen ( koffiedrinken, wandelen , lunchen ) want mijn moeder die heel goed voor hem zorgt heeft het er vooral emotioneel enorm moeilijk mee.
Zij kijken er naar uit .!
Omdat ik dit vroeger beloofd heb aan haar overleden man lang voordat ze nog maar ziek is geworden.Ik doe het met veel plezier al is het af en toe wel moeilijk te combineren met mijn voltijdse job.
Een week voor zijn vijfenzestigste verjaardag kreeg mijn partner de diagnose ALS. Weg alle mooie plannen om te reizen en andere leuke dingen waar we voorheen geen tijd voor hadden. We hadden onze pensionering helemaal anders voorgesteld. Aanvaarden is op dat ogenblik het enige wat je kan doen en genieten van de kleine dingen in het leven
Ik zorg voor mijn man die dementie heeft. Ik doe dat al heel lang. Het kennen van lotgenoten is een goede hulp om het vol te houden. Ik vind het super dat er nu meer aandacht is voor mantelzorgers, het is een MUST. Zij zijn De schakels. Helaas heb ik bijna nooit een oppas. Een dementievriendelijk thuis is heel belangrijk.
Omdat hij zwaar hulpbehoevend is geworden door MS. Hij is nog maar 3 jaar ziek maar kan niet meer gaan en heeft nog weinig handfunktie. Hij is 61 jaar.
We zijn nu al enkele jaren verder. De dementie is meer gespecifieerd geworden naar frontotemporale dementie. De toestand werd steeds ernstiger en moeilijker om alleen mee om te gaan. Begonnen met hulp van familiezorg , dan een tweemaal opgenomen in het ziekenhuis. Ikzelf ging er bijna onderdoor zonder dat je het zelf beseft. Uiteindelijk heb ik de moeilijkste beslissing in mijn leven moeten nemen om mijn man naar het zorgcentrum te brengen. We zijn samen heel goed opgevangen en ik ben heel blij dat ik samen met de mensen daar mijn man dagelijks kan verzorgen. Daarnaast probeer ik nu mijn sociaal leven terug op te krikken. Ik beleefde deze week de mooiste week van het jaar doordat we samen met enkele bewoners en hun mantelzorgers drie dagen naar Middelkerke konden gaan in een zorghotel. Het zorgcentrum had dit georganiseerd. Een schitterende en hartverwarmende driedaagse. Iedereen heeft er enorm deugd aan gehad. een aanrader.
