Al vanaf hij 25 jaar was heeft mijn man reuma en artritis aan al zijn gewrichten en kan echt niks doen. Er komt nu dagelijks een verpleegster hem wassen en aankleden. Ondertussen is hij 73 jaar en is hij beginnend dementerend en ik kon niet anders dan hem 1 dag per week in dagopvang te doen, ik heb nood aan die ene dag rust voor mezelf.
Dochter (20j) : fysieke + lichtmentale handicap en rolstoelafhankelijk. Daarnaast kampt mijn andere dochter (15j) al 2j met een zware depressie, kan niet naar school. Therapie slorpt veel tijd op : 2x/week psychologe, 2x/week zorgboerderij, lessen bijwerken, osteopaat, psychiater, dokter... Gevolg partime werken en geen terugbetalingen!
omdat mij schoonvader is en heeft 17 uren op grond gelegen één week voor onze trouw!
bewust alleenstaande mama van kindje van 7 met ADD en inwonende moeder en vader, beiden 89 jaar. Niet altijd evident maar zoontje leert wel omgaan met oudere mensen.
Omdat het mijn moeder is. Ze heeft vroeger voor ons gezorgd en nu moeten wij ook eens terugdoen. Samen hebben we een belofte afgelegd aan man en vader. Deze zorg en belofte mogen we niet nakomen wegens familieproblemen.
Mijn man is pas een maand geleden gestorven, hij was alzheimerpatient met chronische reuma en COPD. Ik heb 9 jaar hem alleen verzorgd bij ons thuis en heb dit met veel liefde gedaan omdat we 28 jaar een heel goed huwelijk hadden en mekander steunend in goede en kwade dagen.
Ik woon nog in het ouderlijk huis, dus ben ik eigenlijk logischerwijze in de zorg voor moeder gerold.
Omdat ik vind dat het nu mijn beurt is om voor hem te zorgen, nadat hij al die vele jaren voor mij gezorgd heeft.
Ik wil dus een pleidooi houden voor mantelzorgers, en vooral voor jongere mantelzorgers. De mensen beseffen niet wat die mantelzorgers allemaal doen en wat ze allemaal moeten doorstaan. Als mantelzorger sta je er te vaak alleen voor.
Zeker voor jongere mantelzorgers – die zorg en werk moeten combineren – moeten er oplossingen gevonden worden om af en toe even op adem te komen. Begrip voor hun moeilijke situatie zou al veel kunnen helpen. En een vakantie uitsluitend voor mantelzorgers, zonder de zieke waarvoor ze moeten zorgen, zou ook wat rust kunnen bieden. We mogen niet vergeten dat niet alleen de zieke recht heeft op een privé-leven, ook de mantelzorger heeft daar recht op!
Op een bepaald ogenblik, nadat hij nog maar eens verschillende breuken had opgelopen na een zoveelste valpartij, is mijn man in een revalidatiecentrum terechtgekomen. De psycholoog daar heeft hem goed begeleid en heeft ook mij verder op weg geholpen.
Na die revalidatie is mijn man regelmatig in kortverblijf geweest. Familiehulp kwam drie halve dagen per week langs aan huis, en we zijn ook wel eens met Ziekenzorg op vakantie geweest. Op die manier kreeg ik zelf toch ook wat ademruimte...
