Netwerk voor mantelzorgers, van maandag tot zondag

Getuigenissen en updates

Asella D. zorgt voor moeder met chronische ziekte

...vanuit een gevoel van morele verplichting.


3 | personen      0 | Reageer
caroline m. zorgt voor moeder met dementie

voor mijn mama en schoonfamilie.
uit respect en genegenheid en vooral uit liefde voor wat zij voor ons betekenen


3 | personen      0 | Reageer
Chris D. zorgt voor moeder met dementie

Mijn ouders wonen zelfstandig en ik wil dit zo houden zolang dit kan. Zij hebben destijds voor mijn kinderen gezorgd. Uit respect en dankbaarheid voor al wat zij voor mij gedaan hebben.


3 | personen      0 | Reageer
Alfons M. zorgt voor partner met dementie

Mijn vrouw is diabetes patient en redelijk dement.


3 | personen      0 | Reageer
Diane W. zorgt voor vader met kanker

Mijn vader is palliatief met prostaatkanker. Hij heeft een suprapubische sonde waar veel problemen zijn. Mijn moeder is zelf ook heel slecht en kan niet meer voor hem zorgen.


3 | personen      0 | Reageer
anne r. zorgt voor moeder

Mijn moeder is 81. Sedert het overlijden van mijn vader is ze heel dikwijls depressief. Ze wil dikwijls nauwelijks eten. De administratie werd door mijn vader gedaan, dus dat is nu allemaal voor mij. Voor alle verplaatsingen moet ik haar voeren. Ik doe de boodschappen voor of met haar.


3 | personen      0 | Reageer
Dirk G. zorgt voor vader met dementie

Vader is weliswaar opgenomen in een zorginstelling maar ik behartig zijn financiële belangen, zorg ervoor dat zijn leefomgeving gezond blijft, pleeg overleg met zijn rechtstreekse en onrechtstreekse verzorgers enz....


4 | personen      0 | Reageer
Karine W. zorgt voor moeder met dementie

Omdat ze dementerend is


5 | personen      0 | Reageer
Krista V. zorgt voor vader met psychisch probleem

Mijn vader is sedert een 2tal jaren psychisch ziek


3 | personen      0 | Reageer
Marleen V. zorgt voor vader met dementie
Update van 30/11/18

Ik vind het zo erg dat sommige kinderen niet meer naar hun papa of mama gaan omdat ze wegens Alzheimer hen niet meer 'her'kennen. Mijn ouders hebben 5 kinderen, altijd voor ons gezorgd en altijd geholpen als iemand van ons problemen had. Als je dan hoort van een zus of broer dat zij/hij niet meer naar mama gaat omdat zij/hij haar wil herinneren toen papa/mama nog 'normaal' was.. Ik kan dat niet begrijpen!!! Mama heeft Alzheimer in de hoogste graad, heeft volgens de dokters geen besef meer qua familie, tijd, plaats... maar iedere keer dat mama mij ziet begint ze te lachen en te 'brabbelen'... Mama kan niets meer doen, eten verkruimelt ze, maakt hoopjes, bijt haar kledij stuk, .. Maar ik omarm haar, vertel om 't even wat terwijl ik lach -zelfs als ik zomaar 'brabbel'- lacht mama ook en reageert ze. Het moeilijkste om mee om te gaan is dat ze haar man -mijn papa- niet meer herkent met wie ze nu 69 jaar 'lief en leed' heeft gedeeld. Papa, die 93 jaar oud is en, toen ik niet langer thuis voor hem kon zorgen wegens... nu ook in een WZC verblijft (niet hetzelfde als mama) neem ik mee naar zijn vrouwtje. Papa wil maar 1x /week naar mama gaan; is énorm moeilijk voor hem: zij herkent hem niet meer en mij wel... Ik HOOP altijd dat mama mij niet meer herkent, maar papa wél! Weet iemand hoe je daarmee moet omgaan??? EEN WARME KNUFFEL VOOR IEDEREEN DIE ZORGT VOOR ANDEREN!!!!


5 | personen      2 | Reageer