Omdat het PVB ontoereikend is, kan ik niet anders dan zelf mee te zorgen voor mijn vrouw.
Het is mijn schoonmoeder. Zij heeft ook veel zorg gedragen voor mijn kinderen, nu draaien we de rollen om.
mama heeft hersenkanker, uitgezaaid... kan weinig tot niets meer zelf momenteel. ik poets,strijk, doe haar haar... vader kookt en doet de was. Ze heeft 24/24 iemand in huis nodig, dat wordt gedaan door mijn vader, haar zus en ik soms. ik werk fulltime en heb een man en 2 zonen. Ik moet haar helpen want ze wil geen vreemden in huis.
Ik zorg voor m'n beide ouders; voor m'n moeder dat lijkt duidelijk en voor m'n vader die het bijzonder moeilijk heeft met de toestand van ons moeder en daarnaast ook z'n weg niet meer vind in de administratie van vandaag. Het waarom is als enig kind, 'n natuurlijke reactie en "verplichting".
Op 6,7en8 juli een weekendje fietsen met de club in Saarburg. Dank U dochter dat je dit voor mij mogelijk maakt. Van 13 tot 20 juli met Samana naar het Zwarte Woud. Goede vooruitzichten dus. Na het fietsen hoop ,ik op een weekje rust in Duitsland. De conditie is ok, maar Saarburg beloofd een zwaar fietsweekend. Daar leven en trainen we toch voor!
Gezien ik niet samenwoon met mijn moeder, zorg ik er niet dagdagelijks voor.
Ze woont nog samen met haar partner, die goed voor haar zorgt.
Zelf voel ik een vrij grote nood om ervaringen te kunnen delen met lotgenoten.
Meestal zijn dat echter partners van en geen kinderen van.
Hopelijk vind ik hier contacten met 'kinderen van'.
Ik zorg voor mijn vader omdat ik dat zelf zo wil en altijd beloofd heb aan mijn ouders om voor hen te zorgen. Zij hebben dat geweldig gedaan toen ik klein was en hen nodig had. Nu heeft mijn vader mij nodig want mijn moeder is nog maar pas overleden.