Omdat het voor mij de doodnormaalste zaak van de wereld is. Mijn moeder heeft mij altijd haar zorg en liefde gegeven en nu zij het moeilijk heeft ben ik er voor haar.
Het is zo gegroeid. Ik heb eerst voor vader en moeder thuis de zorgen op mij genomen. Toen dit te zwaar werd is moeder 2 dagen in de week in dagopvang gegaan. Bij de opname van vader in het ziekenhuis is zij uiteindelijk in het home gebleven.
Na het overlijden van vader heb ik mijn broer met keelkanker bijgestaan.
omdat zorg voor mekaar mij zo logisch lijkt
omdat ... je in andermans leven kijkt
hoe kan je die ene persoon nu blij maken
het alledaagse ... zullen later momenten zijn die raken
momenten van goede herinneringen
blij zijn met deze persoonlijke vereringen
liefste Bommie
elke dag ietsje méér poëzie
Gisteren kwam mijn schoonzus op bezoek en toen ik even in de keuken was, hoorde ik Jan tegen haar zeggen hoe goed ik voor hem zorg en hoe fantastisch hij het vindt "dat ik hem accepteer". Deed ongelofelijk veel deugd om te horen!
Mijn vrouw kampt met een zware depressie. Ik ben nu halftijds gaan werken om voor onze jonge kinderen te zorgen en ook voor mijn vrouw, die sommige dagen niets meer kan doen.
Ik ben dit weekend de hele tijd thuis moeten blijven bij Jan en ik mis het echt om onder de mensen te zijn. Vroeger hadden wij een groot sociaal netwerk en ik heb nog steeds enkele goede vrienden die mij steunen, maar een grote groep mensen bij ons uitnodigen kan nu niet meer, dat vind ik wel jammer;
Dit weekend was heel vermoeiend. Ik ben altijd het eerste aansprekingspunt. Wil moeder eens gaan winkelen, of een terrasje gaan doen, ik word altijd als eerste gevraagd om haar te brengen. Dat komt niet altijd goed uit voor mij, maar altijd ‘neen’ zeggen vind ik ook zo moeilijk. Mijn man zegt dat ik me niet schuldig moet voelen, maar ik vind dat toch wel moeilijk.
Ik heb echt nood om er eens tussenuit te zijn, maar spontaan erop uit trekken is nu wel erg moeilijk geworden voor ons. Als we eens een weekendje (of langer) weg willen, is het altijd een hele organisatie om het geregeld te krijgen dat er opvang en toezicht is voor moeder de periode dat we er niet zijn.
Ik moest Jan vandaag meenemen naar de winkel, omdat ik niemand vond om op hem te passen. Daar kwam ik een voormalige dorpsgenoot tegen die nog niet wist wat er met Jan gebeurd was. Haar geschrokken reactie toen ze zag hoe hij was afgetakeld deed pijn ..;
