Als oudste van haar kroost - moeder is altijd sterk en zelfstandig geweest - na een herseninfarct zwaar aangetast en alles terug opnieuw moeten leren
Mijn vader heeft korsakov en ik zorg ervoor om hem de beste zorgen te kunnen geven en omdat hij zo in familiaal verband blijft.
Ik ben enig kind en ben dus verplicht voor mijn moeder te zorgen. De dementie wordt erger en de zorg groter. Niet altijd makkelijk te combineren met zelf nog lang moeten werken.
Mijn mama is door een medische fout dd. 21/12/2009 zwaar hulpbehoevend geworden en ik neem voor een groot deel de nodige zorgen op mij
omdat mijn ouders mijn ouders zijn en zij er ook altijd waren vroeger als wij hen nodig hadden. Dat is het leven. Zij zorgden vroeger voor ons, wij nu voor hen.
Omdat zij (onze dochter) bij ons in zorgwonen is.
Ik zorg voor mijn ouders die sinds vorig jaar hulp nodig hebben. Moeder heeft Alzheimer, vader een zware longziekte. Ze zijn tot vorig jaar zeer actief geweest en stonden steeds klaar om anderen te helpen. Vandaar verdienen zij nu ook onze best mogelijke zorg, door professionelen en door ons (kinderen).
Mijn verhaal is niet in een paar zinnen te plaatsen. Hij is mijn zoon, heeft zorg nodig en die zal ik blijven geven zolang ik leef, hoe moeilijk het meestal ook is, zeker tijdens Corona is deze zorg erg toegenomen.
Het is mijn moeder dus dat is logisch. Ik ben de enige die ze nog heeft.
Het grote nadeel is dat ik 80 kilometer verderop woon. Ik heb nu werk gezocht in mijn moeders buurt maar ik ben dus veel bij haar en blijf 3/7 slapen maar dus heel vaak weg bij mijn eigen drie kinderen (10j/16j en 18j). Hartverscheurende situatie.