Ik wil mijn half broer Peter Marien hartelijk bedanken dat hij al jaren 7 op 7 dagen langs mij komt om mijn huisje netjes te houden mij te verzorgen en om altijd met mij naar het ziekenhuis te gaan :-( ..ik ben rolstoel patiénte en zit bijna 14 jaar binnen :-( en vrienden/innen heb ik niet meer :-(
Mijn broer is echtgescheiden, heeft 2 dochters, die niet naar hem omzien, is onverwachts (als zelfstandige in de bouw) door zware rugproblemen werkloos geworden, begon te drinken, verwaarloosde zichzelf en zijn leefomgeving. en loopt gebukt onder een schuldgevoel over de dood van ons papa. Na een "slag te veel" is hij opgenomen in psychi
Kwestie van verantwoordelijkheid opnemen, zeker nu na overlijden van vader. Vanzelfsprekend zijn er taken die moeder zelf niet (meer) kan doen en een verhuis naar een zorgcentrum komt niet direct in aanmerking wegens honkvastheid in het huis en op de plaats waar ouders heel hun leven hebben doorgebracht en meegemaakt. Thuiszorg boven!
in 2006 kreeg mijn partner een hersenbloeding en werd 25 dagen in coma gehouden.Ze is nog steeds aan het revalideren wegens motorisch gehandicapt
Wat een dag, ik ben volledig uitgeteld. Sam wou absoluut de kerstboom plaatsen. Het is een zelfgemaakte houten constructie van jaren geleden,heel praktisch, hij neemt weinig plaats in Ik dacht, dit kan gezellig worden, samen een beetje sfeer maken en hij kan zich bezig houden. Maar... er moest eerst nog een beetje reparatie gebeuren (volgens hem dan toch). Toen begonnen de. problemen. Hamer en boormachine kwamen er aan te pas, wat hij helemaal niet meer kan hanteren. Hij werd plots zeer agressief en ik kon niet anders dan in zijn plaats beginnen timmeren en boren. Het was nooit goed, steeds maar herbeginnen. Van elf uur deze morgen tot in de late namiddag. Ik begrijp zijn frustratie maar uiteindelijk werd het me toch te veel. Ik ben blij dat ik het eens van mij kan afschrijven, dat lucht op. En...de kerstboom staat.
