Moeder is dan toch in woonzorgcentrum sinds maandag. Ze heeft het er heel moeilijk mee en denkt telkens we op bezoek komen dat we haar terug mee naar huis zullen nemen. Hoe ga je er mee om en hoe lang duurt zo een aanpassing?
We gaan het ouderlijk huis verkopen en vragen ons af hoe we haar dit moeten vertellen. Wachten we tot ze wat aangepast is of praten we er met haar nu al over.
Voor ons ook moeilijk om moeder zo emotioneel te zien...ze weent niet maar je ziet aan haar gezicht...lip trilt en ze is stil en kijkt je verdrietig aan.
Omdat bij mijn echtgenote (61 jaar) sedert een aantal jaren jong dementie werd vastgesteld.
Bepaalde zaken kan zij nog zelfstandig doen, bij andere dient ze geholpen te worden.
Vandaar de zorg.
Huwen doe je voor het leven, in goede en kwade dagen, dit zonder voorwaarden te stellen.
Mijn ouders zijn nu beiden 81 jaar en zijn niet meer zo mobiel. Vooral mama gaat pijlsnel achteruit en papa kan die zorg niet alleen aan. Ik nam heel wat taken over en ben er in geval van nood omdat we ook niet zo veraf wonen
Na een lange reeks urologische problemen, met ingrepen en complicaties, werd mijn partner blijvend incontinent. Langdurig verblijf in het hospitaal verzwakte ook zijn algemene fysieke toestand. De oorspronkelijke infectie verspreidde zich doorheen het lichaam en veroorzaakte bijkomende fysieke ongemakken, o.m. in het been.
Als partner vind ik het normaal om dagelijks te helpen met dingen die hij zelf niet kan.
mijn moeder is 87j en woont alleen. Dagelijks spring ik binnen. Wekelijks doen we samen de boodschappen.
Ik zorg voor mijn alleenstaande 78 jarige moeder met dementie. Zij is steeds sociaal geëngageerd geweest en heeft altijd voor een warm nest voor ons gezorgd. Haar nu een optimale verzorging bieden is de evidentie zelf voor mij.
