Mijn vader is vorig jaar gestorven en nadien is mijn moeder beginnen te sukkelen, fysisch en vooral mentaal met daarna lichte vorm van dementie en zichzelf nog moeilijk kunnen behelpen. Ik ben enige zoon en woon nog thuis.
Omdat mijn mama het niet alleen kan daar zij ook een lichamelijke beperking heeft.
En omdat het niet meer dan normaal is om te helpen en te zorgen waar het nodig is.
zowel voor partner als zoon ben ik de tussenpersoon met anderen. Waarom ik het doe om hun leven zo aangenaam mogelijk te maken
Omdat ze mijn moeder is en ik haar graag zie en omdat ze vroeger heel goed voor mij heeft gezorgd.
Mijn echtgenoot heeft een astrocytoom, een hersentumor. De diagnose kregen we al in 2015. Vorig jaar in oktober is hij met spoed opgenomen in het hospitaal waar we weinig positief nieuws te horen kregen. Na 3 weken op de afdeling neurologie is hij op de palliatieve afdeling terecht gekomen. Sindsdien zorg ik thuis voor hem!
ze kan niet meer alleen wonen en moet anders naar rusthuis
