in 2006 kreeg mijn partner een hersenbloeding en werd 25 dagen in coma gehouden.Ze is nog steeds aan het revalideren wegens motorisch gehandicapt
Wat een dag, ik ben volledig uitgeteld. Sam wou absoluut de kerstboom plaatsen. Het is een zelfgemaakte houten constructie van jaren geleden,heel praktisch, hij neemt weinig plaats in Ik dacht, dit kan gezellig worden, samen een beetje sfeer maken en hij kan zich bezig houden. Maar... er moest eerst nog een beetje reparatie gebeuren (volgens hem dan toch). Toen begonnen de. problemen. Hamer en boormachine kwamen er aan te pas, wat hij helemaal niet meer kan hanteren. Hij werd plots zeer agressief en ik kon niet anders dan in zijn plaats beginnen timmeren en boren. Het was nooit goed, steeds maar herbeginnen. Van elf uur deze morgen tot in de late namiddag. Ik begrijp zijn frustratie maar uiteindelijk werd het me toch te veel. Ik ben blij dat ik het eens van mij kan afschrijven, dat lucht op. En...de kerstboom staat.
Mijn man heeft nu vijf en een half jaar longkanker met uitzaaiingen naar het hoofd en nu rond de slokdarm ook,ik verzorg hem voltijds omdat mijn man nog weinig zelf kan. Het is niet altijd gemakkelijk maar ik hoop hem zo nog lang te mogen verzorgen, met wat hulpmiddelen lukt dat wel.
Mijn echtgenoot kreeg in 2012 de diagnose ALS en sinds 2014 ben ik mantelzorger
Vorige week vrijdag een optreden gegeven in Leuven Centraal. Erg onder de indruk. Om de gevangenen ook een paar uur amusement te geven hebben we toegang gekregen tot de duistere gangen en trappen. Is dit ook geen vorm van mantelzorg? Deze mensen zullen wel aan iets schuldig zijn, maar hebben toch ook recht op wat menselijke warmte. Ik was blij dat we dit gedaan hebben ( en ook dat we terug buiten zijn geraakt). Ik ben geen fan van Kerstmis en eindejaar, maar dit had wel de juiste spirit.
Ons mama heeft terug een fijne dag gehad!
Hiervoor zijn we blij en dankbaar!
Mijn moeder heeft een uitgezaaide darmkanker. Zij heeft 2 heel zware en ingrepen ondergaan. Ik heb haar, in mijn thuis, onder mijn hoede genomen. Zij krijgt al 2 jaar ononderbroken chemo en zal nooit meer genezen. Zij is altijd bang en soms heb ik het gevoel dat ik tekort schiet in het verlenen van troost. Ik ben zo machteloos.
Ons moeke heeft in 2007 lymfeklierkanker gehad en sindsdien heeft ze "hare klop" gehad, zoals wij zeggen. Ze had voordien al hartproblemen die sindsdien alleen nog verslechterd zijn. Ondertussen heeft ze er ook nog longontstekingen, nierproblemen, oogproblemen, enz. bijgekregen met de nodige hospitalisaties als gevolg.
