Omdat ik dat wil, voor hetgeen er allemaal voor mij gedaan is.
Mijn schoonmoeder is 85 jaar en de laatste 10 jaar ben ik meer en meer haar vertrouwenspersoon geworden. Ik zorg voor haar administratie, doktersafspraken, afspraken hulpverleners, voorschriften aanvragen, medicatie afhalen in apotheek en voorraad bijhouden, klaarzetten medicatie, boodschappen doen, vervoer en begeleiden bij verplaatsinge
Met mijn tante heb ik altijd en goede band gehad. Ze is mijn beter en heeft die "job" altijd serieus genomen. Als kind was ze er steeds voor mij. Nu zij zelf hulpbehoevend is help ik haar bij de administratie, boodschappen enz.
Hij is mijn held, mijn papa, de persoon waar ik altijd naar heb opgekeken en binnenkort is hij er niet meer. Ik wil nog zoveel mogelijk bij hem zijn, zo lang als het nog gaat.
Mijn vader heeft steeds voor mij gezorgd als baby, als klein meisje, heeft me de mogelijkheid gegeven om naar school te gaan. Ging met met naar de dokter, ziekenhuis, tandarts. Nu is het mijn beurt om deze taken op mij te nemen en hetzelfde te doen voor hem zoals hij voor mij gedaan heeft toen ik hulpbehoevend was.
mijn man heeft a 2x kanker gehad : keelkanker en darmkanker. Hij is diabeet en heeft een lactose intolerantie. Vorig jaar werd een deel van zijn schildklier verwijderd. De aders in zijn hoofd geven niet altijd genoeg zuurstof door waardoor hij soms verward is en dan heeft hij ook last van zijn evenwicht.
Mijn man heeft een hersenbloeding gehad en kan hierdoor niet meer alles zelfstandig doen. Bv. beperkt in administratie, niet zelfstandig eten maken,enz.
