24 jaar geleden viel Papa ( schoonvader) alleen, mijn vrouw en ik besloten om alles over te nemen, de 2 schoonzussen uit te betalen en verder papa bij ons te nemen. Helaas stierf mijn eerste vrouw meer dan 10 jaar geleden, ik zorg verder voor papa, ondertussen ben ik hertrouwd en heb een lieve vrouw die ook heel goed voor vader zorgt. schoonvader is ondertussen 94 jaar geworden, ieder jaar gaan we 6 weken op reis naar de familie van mijn vrouw, ondertussen blijft papa alleen en wordt er voor hem gezorgd door één van de dochters door een dagelijks bezoekje, was mee te nemen en te zorgen voor eten in het weekend. Vader krijgt dagelijks warme maaltijden door een firma. Verleden jaar kwam mijn zoon hier wonen om voor hem te zorgen omdat het niet meer verantwoord is om hem alleen te laten. Nu is mijn zoon aan het werken met een vast contract en kan hij dit niet meer doen. De 2 dochters van papa weigeren pertinent om papa bij hen te nemen voor deze periode ( elk 3 weken) bij ons komen logeren gaat ook al niet ( vorige jaren wilden ze dit ook al niet) en dus heb ik ze nu een ultimatum gesteld; Ofwel kijken zij uit voor een deftige oplossing ofwel gaat papa voor kortverblijf naar een rusthuis. Tegen dat laatste, het rusthuis , zijn ze zeer tegen gekant, ze beweren dat we dat papa niet kunnen aandoen maar zelf willen ze ook niets doen. De jongste dochter geeft als antwoord " los uw str..zaken zelf op" de andere zegt bij hoog en bij laag dat het voor hen onmogelijk is.
24 jaar heb ik mijn privé opgeofferd en nu zal ik jammer genoeg mijn wil doordrijven, ik ben zelf al 64 jaar en ga naar mijn familie voor 6 weken. Is het niet schrijnend dat de eigen dochters niet willen uitkijken naar hun vader? Alleen laten is onmogelijk geworden en ik wil tijdens onze reis geen telefoontje ontvangen dat papa gevonden is met een gebroken heup of dat mijn huis afgebrand is! Mooie schoonfamilie hé.
Als enig kind, zonder andere familieleden, is het mijn taak mijn ouders te ondersteunen. Mama is al jaren depressief en heeft de ziekte van Parkinson. Owv maagkanker is er maar 10% van haar maag overgebleven, waardoor ze erg verzwakt is. Papa heeft al 2 hersenbloedingen gehad waardoor zijn geheugen is aangetast.
Ik zorg reeds 24 jaar voor mijn schoonvader, mijn eerste vrouw, zijn dochter dus, is 10 jaar geleden gestorven en ik heb altijd verder voor schoonvader gezordg, zijn 2 andere dochters bieden weinig steun of hulp. 24 jaar voor iemand die eigenlijk mijn vader niet is, er komt een heel verhaal bij kijken, helaas shrijfplaats te kort.
Mijn buurman is gehandicapt, verplaatst zich binnenshuis met een rollator; gaat nooit buiten; ik trek 's morgens zijn kousen aan, doe de vaat, de was, de strijk en kleine boodschappen. Zijn kinderen komen eenmaal per week voor de boodschappen.
Omdat mijn echtgenoot 8 mnd terug een cva heeft gekregen met zeer veel complicaties en zeer lang in het ziekenhuis heeft verbleven. Nog steeds linkerarm gedeeltelijk verlamming en cognitief ook problemen. Kan hem ook niet hele dagen alleen laten als ik terug zou moeten werken.
Mijn vrouw kreeg 15 jaar geleden herseninfarct, tijdens de periode (7 jaar) dat we mijn mantelzorgers waren voor mijn moeder. Voordien waren we dat 10 jaar geweest voor mijn schoonmoeder. Het is nu mijn plicht voor mijn vrouw te zorgen.
Mijn vader heeft in 2002 een dubbel herseninfarct gehad en is hierdoor verlamd aan zijn linkerzijde. Na de vele zorg van verschillende mensen kwam mijn vader 5 jaar geleden alleen te staan en zijn wij (mijn man en ik en 2 kinderen van nu 4 en 12 jaar oud) bij hem gaan inwonen en doen wij ook zorgwonen.
