Na de laatste ziekenhuis opname van mijn man hebben we samen besloten om naar huis te gaan en niet na een revalidatie centrum.
Mijn mama is 86 en slechtziend. Ze woont nog zelfstandig maar heeft hulp nodig.
Luc heeft het ass syndroom en heeft begeleiding nodig op meerdere vlakken. Zoals thuis is het moeilijk voor zelfstandig huishoudelijk dingen te doen daar hij toch reeds 28 jaar is. Daarom moet ik steeds paraat staan om toestanden te vermijden en hem te helpen met allerlei bv de financiële toestand. Luc heeft geen benul van waarde
het is mijn partner met alzheimer , die niet meer alleen kan zijn
Door psychische stoornissen kan onze pleegzoon niet makkelijk overweg met groepen kinderen, veel hulpverleners haken ook af omwille van zijn ernstige gedragsproblemen. Omdat we hem toch de beste kansen willen geven, zorgen we liefst zelf voor hem zodat hij niet naar een zorginstelling moet.
Hij is al 40 jaar mijn partner, mijn beste vriend en mijn lief
gezien de hoge leeftijd ( 91jaar) van mijn moeder met medische problemen,
help ik haar met haar dagelijkse behoeften.
