Simpel, het is mijn vrouw al 55j. daar moet ik toch geen tekening bij maken.
Sinds vorig jaar is er leukemie vastgesteld bij mijn mama. Alles is goed gegaan. Chemo, beenmergtransplantatie in januari. Tot in juli er afstoting van het beenmerg werd vastgesteld. Nu zijn ze nog 1 medicijn aan het proberen in combinatie met 2 kuren chemo. Als dit niet aanslaagt dan stopt alles. Dus sinds vorig jaar zorg ik voor mama.
Omdat het mijn ouders zijn en ik een goede band heb met hen. Omdat ik als verpleegkundige in een WZC voor bewoners zorg met wie ik geen familieband heb en zelf de luxe heb om nog beide ouders te hebben die, mits de nodige ondersteuning, nog samen zelfstandig thuis kunnen wonen.
We zoeken al jaren naar een gepaste dagopvang in de onmiddellijke omgeving, maar voorlopig zonder resultaat...
Ik zorg voor mijn papa omdat hij alleen woonde en het niet goed meer ging . Hij is 83 jaar .
Omdat ik haar graag zie. Ik heb maar één moeder. Zij heeft heel haar leven goed voor ons gezorgd, ook al was het dikwijls niet gemakkelijk. Ik vind het maar evident dat ik nu hetzelfde voor haar doe.
Mijn moeder heeft maculadegeneratie, bijna blind. Pa is twee jaar geleden overleden. Ze kan haar handicap niet aanvaarden en is heel depressief. Heeft een herseninfarct gedaan met afasie tot gevolg.
Guus heeft neuropathie .... is onstabiel en heeft wat neiging voor depressie .
anders moet ze opgenomen worden,mijn vader is zwaar dement en verblijft al in ver-
zorgingshuis. Ik vind dit enge onleuke plaatsen,en daarom doe ik wat ik doe.