Mijn zoon Robbe van 20jaar is al zijn hele leven ziek. Zes jaar geleden kreeg hij de diagnose van CVID, een immuniteitsziekte. Twee jaar geleden kwam daar nog auto imuune limbische encefalitisch bij. Deze twee ziektes zorgen ervoor dat hij veel zorg nodig heeft en dat zijn leven al twee jaar "stil " staat door de behandelingen.
de beide ouders zijn overleden, hij is geplaatst in OCMW woonzorgcentrum
Omdat ik mij daar moreel verplicht toe voel en omdat mijn vader zolang mogelijk in zijn huis kan blijven.
Voor alles wat mijn moeder voor mij heeft gedaan moet ik op zijn minst iets terugdoen. De rekening zal nooit gelijk komen te staan.
Mijn stiefvader en mijn moeder hebben mij en mijn gezin even hard nodig om deze moeilijke weg te gaan, net zoals wij hun heel hard nodig hebben in ons leven.
Zorgen voor mekaar geeft zoveel terug. Ik zou het niet anders willen.
Mijn zus heeft dringend ontspanning nodig,maar als aaleenstaande is dat heel moeilijk,haar man is overleden aan kanker op 60 jaar,heel veel kosten,onlangs verloor ze ook haar trouwe viervoeter,een prachtig diertje.
Ik zorg voor mijn zoon omdat ik vind dat dit mijn plicht is om hem te helpen om zijn "lijden" te verzachten en om ervoor te zorgen dat hij alleen kan blijven wonen
