In 2005 kreeg mijn man voor het eerst een CVA. Vandaag zijn we 4 CVA's, epilepsie, calciphylaxis cutis en hart- en nierfalen verder.
Ikzelf doe alle nodige karweien thuis bij mijn moeder: electriciteit, sanitair, tuinonderhoud(gras afrijden, onkruid verwijderen, haag scheren). Alle mogelijke betalingen en administratie.
Is normaal wanneer je partner niet meer oor zichzelf kan zorgen.
Ben reeds 40 jaar heel gelukkig gehuwd met mijn lieve echtgenoot waarvan de diagnose Alzheimer vastgesteld is op zijn 59ste; veel te jong. Heb hem tijdens de moeilijke periode van onderzoeken altijd beloofd om steeds voor hem te zorgen.
Vader is hoogbejaard en kan administratie, zelfzorg, verplaatsingen niet zelfstandig meer uitvoeren.
inwonende hoogbejaarde moeder (16/07/1922)
hartfalen, kan niet meer zelfstandig opstaan en gaan
Heb ik laatst beweerd dat alle jaren op elkaar beginnen te lijken? Ja wadde....ik neem dat terug. Ik ga hier niet beginnen klagen hoor, we zijn nog gezond, we mogen terug buiten en dat doen we ook onder alle gestelde voorwaarden. Alle vakanties tot nu toe zijn gecanceled. Overal heb ik "vouchers" staan. Niet naar Barcelona...niet naar Duitsland en niet naar Cornwall in Engeland. Ik loer de ganse dag op internet naar geschikte locaties in het binnenland of eventueel buitenland als het maar in 1 dag bereikbaar is.
Van overal beginnen ze al een tweede golf van het virus aan te kondigen voor de nabije toekomst. We zien wel. Zolang we zelf maar gezond blijven, want thuis zou dat redelijk fataal kunnen zijn.
Hou jullie taai en gezond en tot later.
wij waren vroeger een koppel, maar nu helaas niet meer, door financiele problemen wonen wij echter nog samen. zo kan ik haar nog helpen met eten maken, schoonmaken, verzorging en boodschappen doen
