Vorige zondag heb ik mijn partner met spoed in het ziekenhuis moeten laten opnemen. hij is volledig in de war, de hele dag. Hij heeft huisbuien en woede-aanvallen, en hij heeft de hele tijd last van psychosen. Hij is de laatste dagen ook agressief geworden. Zijn toestand zou deels kunnen worden verklaard door de parkinson-medicatie. Ik hoop dat ze in het ziekenhuis nog wat verbetering kunnen bereiken. Samen van de lente genieten zit er dus niet meteen in.
Twee jaar terug werd bij mijn vader kanker vastgesteld, bovenop zijn chronische hartproblemen. Hij werd geopereerd en was zeer verzwakt na zijn ontslag uit het ziekenhuis. Toen heb ik de zorg opgenomen. Ondertussen gaat het beter, maar heeft hij blijvende mobiliteitsproblemen overgehouden. Vandaar de verdere mantelzorg.
Mijn vader woont in een rustoord en ik voer mijn moeder 4 x per week naar het rustoord.
Ik doe de financiele rompslomp voor mijn moeder en wekelijks boodschappen voor eten en dergelijke
Deze persoon is sinds 30 jaar de levenspartner van mijn mama, is de opa van mijn 3 kinderen, is een echt familielid geworden die ik veel liefde en warmte toedraag. Het snijdt tot in het diepste van mijn ziel te zien wat deze hatelijke, vreselijke ziekte met doet. Mijn mama heeft eveneens zorg en aandacht nodig.
Omdat mijn moeder de ziekte van Alzheimer heeft en haar oriëntatie volledig is verloren, ze leeft als een vreemde in haar eigen huis..... Samen met de familie proberen we hier het beste van te maken.
Mijn Vrouw heeft COPD , reuma Artrose en is diabetisch en zit aan de zuurstof. ik een poetshulp maar al de rest doe ik alleen. Het is behoorlijk zwaar en ik verlang ook af en toe eens om naar de volley Ball te gaan kijken , maar ik kan mijn vrouw niet lang alleen laten.
Gisteren heb ik ons moeder bijgestaan voor haar opname op spoed.
Zij heeft de laatste tijd last van hartritmestoornissen, duizeligheid en minder energie hierdoor om iets te ondernemen.
Oh wat was ze blij toen ik bij haar bleef, 3 uur duurde het vooraleer de eerste verpleger tijd vond om haar uit de ganse hoop patiënten te pikken
Nu volgen enkele onderzoeken en op hoop van zegen, is ze tegen Pasen wederom thuis !
Genieten samen met kinderen en kleinkinderen en die traditionele paaseierenraap voor de kleinkinderen...
Wie erkent zich hier niet in, menige grootouder kijkt hier al weken naar uit, zo is het toch bij ons in de familie.
Mijn beide ouders hebben hulp nodig. Ze willen zo lang als mogelijk in hun vertrouwde thuisomgeving verblijven.
Afgelopen weekend was een waar genot. Mijn partner haar dochter kwam onaangekondigd langs met de kleinkinderen. Ze zijn de hele namiddag bij ons gebleven en 's avonds hebben we met z'n allen frietjes gegeten. Je had de blik op mijn vriendin haar gezicht moeten zien. Ze fleurde helemaal op. Het is uit zulke kleine opkikkers dat we de moed putten om door te gaan. Hopelijk kunnen jullie ook nog op tijd en stond genieten van de kleine dingen des levens.
Vandaag voor de eerste maal hulp poetshulp moeten aanvragen ....verdorie is zo moeilijk Dank voor de hartjes doet deugd .
