Ten eerste omdat hij mijn vader is.Mijn vader stond altijd klaar voor mij en nu vind ik het evident dat ik nu hij 83 is ,voor hem zorg. Hij woont alleen op zijn boerderij maar zie dat hij achteruit gaat .Sinds mijn moeder 10 jaar geleden stierf,neem ik de meeste
noden en zorgen over.
Omdat het de liefste en beste man is die ik ken. En omdat het mijn partner, mijn vriend en mijn alles is.
We zijn reeds 44 jaar te samen, waarvan 42 jaar getrouwd.
Bijstand van mijn vrouw na een medische fout, waardoor ze in een zware depressie geraakt is. Zowel lichamelijk als geestelijk heel zwak. Zware pijnpatiënt. Toestand zal niet meer verbeteren.
naast de chemotherapie is ook een heup chirurgisch vervangen Wegens osteoporose zijn er verwikkelingen en is het herstel uiterst pijnlijk en langzaam.
Mijn schoonmoeder was er voor mij toen ik naar hier verhuisde en nu ben ik er voor haar.
Ze is terminaal en wenst niet inhet ziekenhuis aan haar einde te komen.
Mama ( 82 jaar ) heeft dementie en papa ( 82 jaar ) kon het alleen niemeer aan, we proberen deze zorg zolang mogelijk op ons te nemen
Mijn dochter is chronisch ziek en zorg al 5 jaar bijna de hele week voor haar en haar dochtertje
De afhankelijkheid van mijn echtgenoot neemt toe,voor aankleden, persoonlijke hygiëne, voedsel snijden, vervoer. Zijn zelfredzaamheid vermindert.
Omdat ik als pleegkind ben opgegroeid bij mijn grootouders en ik vind het belangrijk dat ik hen help zodat ze toch nog een kwaliteitsvol leven hebben. Mijn manier om iets terug te geven omdat zij me opgevangen hebben toenik nergens anders terecht kon als kind.