Gewoon... omdat hij mijn papa is en hij nu iemand nodig heeft. En niemand kan meer van hem houden dan ik nu ons moeke er niet meer is. Dus... wiedes, niet??
Mijn man is over vijf jaar ziek geworden, het gaat om een zeldzame hersenaandoening
Mijn dochter heeft ASS en een angststoornis. Zij gaat al een jaar niet naar school en ik zorg voor haar en heb loopbaanonderbreking.
Mijn zoon heeft mentale en fysische beperkingen. Hij kan niet alleen voor zichzelf zorgen; er is constante hulp nodig.
Ben gestopt met werken in 2018, om mijn moeder (89 jaar) (chronische ziekte) en vader (94 jaar) (dementie) te verzorgen.
Combinatie fulltime werk en zorg voor mijn ouders was niet meer haalbaar.
In Mei is mijn Moeder gestorven. Ik mis haar en de zorg enorm.
Maar de dankbaarheid sterkt me.
Er is niks mooier dan te zorgen voor een ouder.
Het vergt veel moed, maar later ben je zeer dankbaar.
Maar toch valt een stukje van jezelf weg.
Dank voor alle mensen die zorgen voor anderen.
Omdat het mijn vrouw is. Jarenlang heeft zij zich ingezet voor een vlotte werking van het huishouden. Nu dat ze minder kan, wil ik haar helpen dit huishouden recht te houden zoals zij dat zou willen.
Moeder -93 jaar -verblijft bijna 5 jaar in het rusthuis-doch de zorg daar laat soms te wensen over-
9 maand geleden was zij met een longontsteking -stervende-maar is deze ziekte op eigen krachten te boven gekomen-sindsdien ga ik 2 x per dag langs voor helpen bij het eten en in bed leggen
Schoonbroer 80%blind na operatie prostaatkanker, kan niet méér alléén zijn.