Ik bezoek elke voormiddag mijn vader in het woonzorgcentrum en ga met hem wandelen omdat het expertise centrum dementie dit aanraadde om het dag-nachtritme te bewaken. Het woonzorgcentrum kon geen dagelijks buitenmoment garanderen. Dus ben ik er elke voormiddag om met hem op stap te gaan voor minimum 30 minuten. 't is een ritueel
Omdat het, behalve mijn echtgenoot, de man van mijn leven is!
Mijn man heeft klompvoeten en hij kan moeilijk stappen. Daarbij is hij in 2016 aan zijn rug geopereerd en is niet goed uit de operatie gekomen. Het gevolg is dat hij zonder hulp zijn evenwicht niet kan houden en gemakkelijk valt. Als hij valt kan hij niet alleen recht. Hij moet bij alles geholpen worden.
Mijn mama is heel depressief. Ik ga haar elke dag bezoeken, wat heel zwaar is.
Omdat hij kanker heeft, wekelijks chemo krijgt en mijn echtegenote is
Zij kan niet meer zelfstandig functioneren. Wij (3 kinderen) zorgen mee voor boodschappen / papierwerk / financies / sociale controle ...
Zorg voor mijn ouders : moeder zware diabetespatiënt, vader licht dementerend. Bijstand voor kleding, aanhalen voeding, administratie enz.
Ik zorg voor mijn moeder die een zwaar niet-aangeboren hersenletsel heeft. Ze kan hierdoor niet meer thuis wonen. Ik neem dus geen dagelijkse zorg op mij maar doe wel de was en strijk voor haar, alsook voor mijn vader die nu alleen thuis woont. Ik ben bewindvoerder van mijn moeder en regel al haar financiën en administratie.