vader is helaas overleden op 4 maart ll. en nu moeder op palliatieve zorgen... moeder is nog bij volle verstand en we praten zoveel mogelijk met mekaar zolang het nog kan.. het is verschrikkelijk moeilijk en moet ook een beetje aanmezelf denken maar nu eerst alles nog geven aan moeder zoveel ik kan...
Vandaag samen met de mensen van de dagopvang naar Scherpenheuvel geweest.
Op deze dag van de mantelzorger wens ik alle mantelzorgers het beste toe.
De vakantie in Italie (Verbania - Lago Maggiore) was heel leuk. Ok, de trip met de bus is zwaar en zeker voor de patiënt, maar de rust en de ervaringen achteraf lonen zeker de moeite. De groepssfeer doet enorm veel deugd. Je kan je verhaal eens kwijt en het gevoel niet alleen te staan doet enorm goed. Zolang we kunnen zullen we zeker nog mee gaan en hopelijk zitten we nog voor jaren gebeiteld.
Ik zorg voor mijn vader en mijn moeder met Alzheimer, zij wonen bij ons in (kangoeroewoning). Ik zie dit als mijn taak, er is anders niemand en zij hebben niet het karakter om zich aan te passen aan vreemden, zelfs die met de beste bedoelingen .
Wij zijn 56 jaar getrouwd! Sinds verleden jaar werd vasculaire dementie geconstateerd en epilepsie. Hij is nu bijna 81j en heeft het laatste jaar veel in de kliniek gelegen. Hij gaat achteruit en de zorg wordt zwaar. Sommige dagen is het hopeloos, maar ik kan hem toch moeilijk aan zijn lot overlaten. Ik zie hem graag.
Ik doe dit omdat ik er veel voldoening van heb en ik ben ervan overtuigd dat wanneer ik zelf hulp zou nodig hebben men dit ook graag voor mij zou doen.
Uit liefde voor Emmy, mijn echtgenote, aan wie we trouw beloofde en dit in goede en kwade dagen. Van 2009 tot 2015 heb ik de totale zorg op mij genomen. Helaas is Emmy vrijwel plots overleden op zondag 19 april als gevolg van een ernstige lek aan de endoprothese. Emmy, dank voor ons 52 jaar samenzijn.
Nieuwe foto geplaatst: mama zit te wachten op het busje om naar het dagcentrum te gaan.