Bij het overlijden van mijn vader werd duidelijk dat mijn moeder het niet alleen aankom. Je zag ze zienderogen wegkwijnen. Op dat moment leefde ik alleen en nam het besluit om bij haar in te trekken en haar op alle mogelijke manieren bij te staan. Niet alleen fysiek maar ook mentaal. Dank zij dit besluit is ze beginnen heropleven.
Ondersteunen opdat moeder zolang mogelijk zelfstandig in haar eigen huis en omgeving zou kunnen blijven wonen.
Toezicht en ondersteuning geven bij ADL, veiligheid, voeding, hygiene en verplaatsing.
Omdat hij moeilijk te been is en heel veel pijn heeft ten gevolge van twee knie operaties. Twee keer nieuwe knie in zelfde been...eerste in februari 2017 dan bacterie in de knie zeer zwaar herstel en dan in september 2017 tweede prothese gestoken...
Weer zware revalidatie dat tot nog toe niet helpt.
Mijn papa,
Als dankbaarheid voor het vele wat hij voor mij gedaan heeft.
Door zijn gezette leeftijd (90 jaar) Zijn er fysieke zaken welke hij niet meer kan, of welke te veel vergen van zijn resterend fysiek vermogen. Zo heeft hij heel veel last van evenwichtsstoornissen en de laatste weken gaat zijn geheugen pijlsnel achteruit.
Mijn vader heeft 2 jaar geleden een CVA beroerte gehad en wenst thuis in zijn vertrouwde omgeving te blijven .
Echter voor mijn moeder (91 jaar ) wordt het zwaar om dagelijks alle taken op te nemen .
Ik kan rekenen op veel goede buren en vrienden van mijn ouders om hen regelmatig te bezoeken . Ikzelf volg alles goed op .
Ik neem steeds meer en meer van haar (huishoudelijke) taken over......
Mama is overleden op 28/07/18. Papa staat er nu alleen voor en ik probeer hem bij te staan bij de administratieve taken, het boodschappen doen, het eten maken, enz.