Als enig kind komt de volledige zorg voor mijn moeder op mij terecht. Mijn vader overleed in april 2018 (hem heb ik palliatief verzorgd) en toen is de dementie van mijn moeder sterk achteruit gegaan. We deden al 20 jaar aan kangoeroewonen met mijn gezin, maar eind maart dit jaar is mn moeder moeten verhuizen naar een WZC.
Mijn ouders zijn allebei 80-ers en hulpbehoevend mijn moeder is diabetes,nier,hartpatient en een vorm van parkinson. Mijn vader lijdt aan chronische luchtweginfecties.Aangezien de zorg steeds groter wordt ben ikzelf gestopt met werken omdat ze niet naar een rustoord willen gaan.Dankzij de hulp van de thuiszorg lukt het wel.
Eigenlijk zijn we beiden rug- en pijnpatiënten, laatst kreeg Anny ook nog Acute leukemie waarvan ze wonder boven wonder herstelde, maar met verlies van heel wat verworvenheden.
Het is mijn dochter. Ik vind het mijn plicht om voor haar te zorgen. Ik ben blij dat ik zelf die zorg nog voor haar kan dragen
Wegens amputatie rechteronderbeen. En bacterie opgedaan in kliniek. Er volgt nog een operatie in januari 2020
Mijn vader en ik hebben eigenlijk "altijd" al voor mijn moeder met een psychische kwetsbaarheid gezorgd. Mijn vader is enkele maanden geleden na een strijd tegen kanker, overleden. Ik woon vlakbij mijn moeder en zorg nu dagdagelijks voor haar...dit in combinatie met mijn eigen gezin en halftijdse job in de zorgsector.
Help mijn moeder in serviceflat om ze daar nog zolang mogelijk te kunne houden i.p.v. rusthuis.
