Omdat mijn moeder nu ondertussen 88 jaar is en toch nog alleen woont, ik wil dit zo lang mogelijk zo houden door haar alle mogelijke hulp te bieden
Mijn moeder heeft een handicap en is daardoor zorgbehoevend.
Als haar enige zoon vind ik het vanzelfsprekend dat ik bepaalde taken op mij neem.
Ik heb als kind een fantastische jeugd beleefd. Mijn ouders hebben hard gewerkt om mij, als enige dochter, alles te kunnen bieden.
Mijn moeder is jammer genoeg te vroeg overleden, op 46 jarige leeftijd.
Ongeveer 11 jaar geleden begon mijn vader de eerste tekens van dementie te vertonen.
Ik zorg voor mijn vader omdat ik van hem hou!
Het is tijd om iets terug te doen... Na alles wat mijn moeder voor me heeft gedaan, vind ik het mijn plicht om haar nu te helpen waar ik kan. En ik doe dat met veel plezier.
Omdat ze zolang mogelijk zou thuis kunnen zijn in vertrouwde omgeving
Mijn man kan zich niet reden in vele dagelijkse dingen met mijn hulp gaat het nog. Zoals eten bereiden, zich wassen en aankleden, boodschappen doen en alle huishoudelijke taken. Mijn man had Blaaskanker en leeft met een uro stoma hij is daarmee wat onhandig en heeft mijn hulp nodig. Hij gaat ook 3 keer per week naar de nierdialyse.
Deze persoon is 85j, hulp nodig bij papierwerk, doktersbezoek, onderhoud woning en tuin.
Is mijn man dus wat moet je anders? Veel keus heb je niet.
Ik ben als mantelzorger in een burn-out terecht gekomen en ben al 8 maanden thuis. Ondertussen heeft mijn man, die een spierziekte heeft ook nog een darmtumor moeten laten verwijderen 2 maanden geleden. Hij verblijft al 4 maanden in een MS-centrum, maar kan daar niet blijven. Er wordt een definitieve oplossing komen en ik heb moeten toegeven dat ik het niet meer kan. Moeilijke, verdrietige tijden.
Hij is mijn man al56 jaar en uit liefde voor hem.ik vind dat heel normaal