Netwerk voor mantelzorgers, van maandag tot zondag

17 november 2014 - 01:30
Liesbeth V. plaatste een vraag

Hoe ervaren jullie de zorg met professionele zorgverleners?

Door toedoen van de ziekte van mijn vader waarvoor ik mantelzorger ben, werd ik gestimuleerd om verpleegkunde te studeren. Ik zit momenteel in mijn laatste jaar en maak een eindwerk over...mantelzorg. Net omdat ik dagelijks ervaar hoe zwaar die rugzak kan wegen.
Ik heb niet altijd het gevoel gehad dat ik word/werd begrepen door professionele zorgverleners. Bovendien had ik de indruk dat ze mij niet als een persoon zagen, maar wel als 'deel van mijn vader'.
Hoe ervaren jullie de samenwerking? Kunnen jullie bij zorgverleners terecht met jullie zorgen, bedenkingen, opmerkingen? Zien ze jullie spontaan, zien ze jullie onzekerheden? Of is er nog veel werk aan de winkel?

Ik wens jullie allemaal veel moed op jullie tocht. Ter info geef ik even mee dat de patroonheilige van de mantelzorg zijn mantel in de helft deed om één deel aan een behoeftige te geven en het andere deel zelf te houden. Ook jij hebt soms warmte en zorg nodig. Vergeet jezelf niet.


6
29 november 2014 - 01:08
S9 B. liet reactie achter

Afstandelijkheid vanwege professionele hulpverleners tegenover directe omgeving moeder (iets wat als pijnlijk ervaren werd) en zeer clientcentered, waarschijnlijk vanwege de gruwel in de uiteindelijke totaalsituatie.

29 november 2014 - 17:13
andre v. liet reactie achter

Wij ervaren de zorg van Prof. Hulpverleners als zeer goed. Wij hebben natuurlijk al jaren dezelfde mensen zoals thuisverpleging, familiehulp, kinesist en nog andere zoals pedicure, haarverzorging over de vloer en dat heeft wel een band van vertrouwen
geschapen.
Groeten en sterkte aan alle mantelzorgers.

30 november 2014 - 21:42
Moni D. liet reactie achter

in thuissituatie was de professionele hulp heel correct en vooral vriendschappelijk. Stilaan werden ze een deel van het gezin. Nu persoon in het gesticht zit zijn ze de mantelzorger liever gaan dan komen. Want dan kunnen ze niet doen wat ze willen. We bemoeien ons teveel!

er zijn ook vele boeken over dit onderwerp. Ga eens naar de bieb en kijk daar eens.

05 december 2014 - 14:31
Guido V. liet reactie achter

Hier komen de verpleegsters van het Wgk drie maal daags langs. Sommige hebben altijd een woordje over ook voor mij, anderen groeten bij het binnenkomen maar durven vertrekken zonder iets te zeggen. Voor mijn echtgenote zijn ze bijna allemaal heel lief. Maar hé....ik ben er ook nog!!
De kinesisten die thuis passeren zijn ondertussen vrienden geworden. (en hoort het zo niet te zijn?)

28 december 2014 - 19:06
Marc D. liet reactie achter

Daar ik zelf verpleegkundige ben geweest in ziekenhuissector en veel witgele kruisverpleegkundigen heb zien komen en gaan die voor mijn vader en moeder, zus en broer hebben gezorgd kan ik beter omgaan met mijn collegas en begrijp ik beter waarom ze zus en zo handelen. Met sommigen heb ik een goede band en anderen zie je liever gaan dan komen. Mij zien de verpleegkundigen als een collega maar ook als een klankbord daar zij heel goed weten dat ik hen begrijp. De verpleegkundigen hebben maar een beperkte tijd dat ze kunnen besteden aan iedere zieke en zijn ook overbelast. Dus, neem hen dan niet kwalijk dat ze jou als mantelzorger soms niet zien staan.

29 december 2014 - 11:47
Guido V. liet reactie achter

Ik dramatiseer dit zeker niet. De meerderheid is heel gemoedelijk en aanspreekbaar. Je mag mijn opmerking niet als kritiek beschouwen. De mantelzorger heeft graag dat hij mee betrokken wordt in de zorgen niet wordt uitgesloten. Maar nogmaals het gaat hier over enkelingen.

Alleen ingelogde gebruikers kunnen een reactie toevoegen. Je kan hier inloggen of hier registreren als je nog geen account hebt.