Mijn man is sedert 1993 rolstoelgebonden en hij is mijn man, dus in goeie en kwade dagen zorg ik voor hem
Mijn mama is weduwe sinds '73. Toen mijn papa stierf was ik 11 j. Mijn oudste broer en jongere zus hebben beiden een mentale beperking. Geleidelijk aan werd het zo vanzelfsprekend dat ik voor broer, zus en mama hulp gaf. In 2004 raakte ze betrokken in een verkeersongeval. Nog meer zorg. Mijn man steunde me. Vorig jaar kreeg hij kanker...
Mijn dochter, geboren in 2003 heeft een handicap. Autismespectrumstoornis met gedragsstoornissen tot gevolg, ook mentaal vrij beperkt. Zij is mijn dochter en ik zorg voor haar ik haar mama ben en ze mij heel hard nodig heeft.
Mijn zoon woont zelfstandig maar kan sinds 2 jaar niet meer gaan werken wegens hypersensitiviteit. Soms kwam hij weken het huis niet uit, nam de nacht voor de dag, kon geen afspraken meer bijhouden, betalingen stapelden zich op, documenten waren niet meer in orde... Stap voor stap wordt hij terug ietsje weerbaarder in deze wereld...
Hopla!! Ik ben mantelzorger van de week. Leuk natuurlijk. Maar daarom ben ik geen sikkepit beter dan al die andere mantelzorgers hier. Alles loopt toch gewoon door. Groetjes iedereen.
Mijn man heeft de ziekte van Parkinson. Hij valt ook dikwijls. Ik kan hem niet meer alleen laten
Ik zorg voor beide ouders . Is vanzelfsprekend gegroeid.
Lieve Ma-zoers,
De sterfdatum is wel 11 maart en niet 18 maart zoals foutief medegedeeld!
