Jongleren tussen twee huishoudens. Het is een realiteit voor veel mantelzorgers. In het ene zijn ze de ouder en in het andere het kind. Wanneer die twee huishoudens in tegenovergestelde hoeken van Vlaanderen liggen, is het dubbel zwaar. Jennifer woont drie dagen in de week bij haar ouders. Het is pittig, maar ze zou het niet anders willen.
1. Hoe ben je mantelzorger geworden?
“Nooit vergeet ik het moment waarop ik mantelzorger werd. Ik werkte in de media en was vlak voor de eerste lockdown zonder werk gevallen. Aangezien de jobs in die sector schaars waren, besloot ik een loopbaanswitch te maken en me in te zetten voor anderen. Ik werd persoonlijk assistent van een jongen die permanente zorg nodig had. Tot ik op een avond na het werk, moe en met bijtwonden, naar huis reed en telefoon kreeg van mijn moeder. Ze zei tussen neus en lippen dat een routineonderzoek nogal tegengevallen was en dat ze zeer slecht nieuws gekregen had.”
“Ik parkeerde mijn auto aan de kant van de weg en schreef ter plekke mijn ontslagbrief. Het was bijna niet te vatten. Mijn moeder was de sterkste vrouw op aarde, een brok energie, altijd vrolijk en ongelooflijk sportief. Zij zou met gemak 100 jaar worden. En ze was nu pas 70. Mijn vader is veel ouder en ook mentaal veel minder energiek.”
“Ik keek meteen naar de mogelijkheden om mijn leven rond haar in te richten. Het probleem was dat ik aan de andere kant van Vlaanderen woon. Ik besloot werk te zoeken in de buurt van mijn moeder. Op die manier kon ik voor en na mijn werk bij haar langsgaan en een routine ontwikkelen, want er gaan wonen kon niet. Ik heb drie schoolgaande kinderen die niet zomaar kunnen verhuizen. Ik vond erg snel parttimewerk in de buurt als docent en blijf nu op dagen dat ik fysiek werk bij mijn ouders logeren. Ik doe boodschappen en help met het huishouden. De andere dagen ben ik thuis bij mijn man en kinderen en geef ik online les. Het is zwaar, maar ik zou het niet anders willen.”
2. Hoe ervaar je de zorg?
“De zorg zelf is lichter dan mijn huishouden van vijf dat thuis op me wacht én er is meer dankbaarheid. Soms zeg ik al lachend dat de mantelzorg mijn rustmoment is, maar ik meen dat ook wel. Het doet deugd voor mijn ouders te kunnen zorgen en hen gelukkig te maken. Daar blijf ik, ondanks mijn leeftijd, toch nog een beetje kind.”
3. Wat zijn de mooie momenten?
“Alle momenten. Mijn moeder is enorm optimistisch. Na een zware operatie veranderde ze in een schim van zichzelf, maar ze bleef onvoorstelbaar opgewekt. Het is een voorbeeld en een les in nederigheid voor mij. We geloven in mirakels en zien in alles positieve tekens. Ook al brengt de geneeskunde doemberichten.”
4. Wat zijn de moeilijke momenten?
“Huiswaarts rijden via een lange en deprimerende weg. Door de verloren tijd in de vele files begin je te piekeren. Ik voel dan soms angst en schuld omdat ik mijn ouders voor vier dagen achterlaat. Als ik maandag dan weer naar hen vertrek, dan heb ik dat gevoel ook over mijn kinderen die zich drie dagen zonder me behelpen. Ze zijn niet zo klein meer: 11, 17 en 19 jaar. Maar wanneer ik thuis ben, merk ik toch dat er soms iets dwars zit.”
5. Wat doe je om te ontspannen?
“Een boek en een bad. Ik moet die momenten hebben en liefst zo laat mogelijk op de dag, om heen en weer geloop of geklop op de deur te vermijden. Zo valt de mallemolen wat stil. Sport en andere gezondere ontspanningen lukken niet omdat ik echt omver val aan het einde van de dag. Ik ben nu ook begonnen met luisterboeken te beluisteren op de lange weg naar huis. Zo voelt die rit vooral aan als me-time, en niet als verloren tijd. Als het verkeer muurvast staat, masseer ik mijn gezicht met een gezichtscrème. Dat is zo'n weldaad!”
6. Maak je gebruik van enige vorm van dienstverlening?
“Nee. Ik heb even gezocht, maar het was zo onduidelijk en er komt zoveel administratie bij kijken. Dat is niet mijn sterke kant. Ik krijg ook de indruk dat we nooit voor iets in aanmerking komen. Bovendien is mijn moeder discreet. Ze wil niet echt hulp van buitenaf. Maar misschien is er wel ergens een wonderbaarlijke bron die ik zou kunnen aanboren.”
7. Hoe hou je de balans tussen je werk, je privéleven en de zorg voor je moeder?
“Het is jongleren maar ik zou geen rust kennen als ik slechts af en toe zou langsgaan. Ik merk dat mijn jongste dochter last heeft van mijn afwezigheid, maar dat het haar zelfstandiger maakt. Ik vind het ook waardevol om aan mijn kinderen te tonen hoe je voor je dierbaren zorgt en niet kiest voor de gemakkelijke weg.”
“Het enige wat de rust echt verstoort zijn externe factoren, zoals het openbaar vervoer dat voor mij geen optie is, waardoor ik altijd met de auto moet gaan. En de administratieve papiermolen die ziekte met zich meebrengt.”
8. Heb je een tip voor andere mantelzorgers?
“De beste manier om mantelzorg vol te houden, is het met je hele hart doen. Ik zou het niet anders willen en dat maakt het dragelijk.”
Meer weten over Jennifer? Bekijk haar profiel voor de laatste updates en geef haar een warm hartje!
Om de twee weken kiezen wij een ‘mantelzorger van de week’ die we in de bloemetjes zetten. Ken of ben jij iemand die hiervoor in aanmerking komt? Stuur dan een mailtje naar info@ma-zo.be!
Bekijk alle ‘Mantelzorgers v/d week’!
3 reacties
22 oktober 2021
Tien ervaringsdeskundige mantelzorgcoaches (EMC’s) gaan voortaan mantelzorgers uit hun buurt coachen om zo hun weerbaarheid te vergroten. Hier lees je …
0 reacties
Tien ervaringsdeskundige mantelzorgcoaches (EMC’s) gaan voortaan mantelzorgers uit hun buurt coachen om zo hun weerbaarheid te vergroten. Rita Nevelsteen is een van …
0 reacties
Proficiat Jennifer voor wat je doet! Is mooi!
Toch ook op tijd aan jezelf denken is een must, anders moeilijk vol te houden denk ik....
Een hartelijke groet,
Bea
proficiat jennifer ik ben het eens met Bea M moet op tijd wat frijnen anders komt u er niet spreek van onder vinding nog ne goeiedag R
Als je het niet met je hele hart zou doen Jennifer dan is dit echt niet te doen. Je hebt moedige beslissingen genomen. Je zult daar, volgens mij, nooit spijt van krijgen. Dikke proficiat met hetgeen je doet.
Sylvain
Log in of registreer je om reacties te plaatsen.