Beste Fons, mijn mama kende mij op het einde niet echt meer, mijn naam was ze kwijt, dat ik haar dochter was, wist ze ook niet meer. Maar telkens als ik haar bezocht, straalde ze. Telkens ik weg ging, omarmde ze me zoals ze altijd al had gedaan: haar geest herkende me niet. Haar armen en ogen wel
Dragen Peggy een warm hart toe:
Log in of registreer je om reacties te plaatsen.